AĞIT...
Meylettim hayatýn duvarlarýna
Çakýlý gözlerim
Sevgiden ziyade özlemin na’þýnda serili bir iklim gibi
Yola diktiðim gözlerim:
Sarýldýðým ruhum
Sancýlandýðým doðum öncesi
Nesrisin varlýðýmýn
Ket vurulduðu kadar hayallerime
Kat izimle çýktýðým yokuþun kaldýrýmý bir taþ gibi
Sektiðim
Bazen susup pervazýna yaslandýðým
Hazanýn dürtüsü ile baharý bile savsakladýðým
Gürültülü bir sessizliksin sen
Meddücezrinde ömrün
Güdüleri ölü hangi nefis ise
Nefesimde saklý binlerce sure
Hamt ettiðim kadar Rabbime
Ýnsan olmanýn romanýný yazýyor bildim her beþeri…
Þaþkýn mizacým
Þerrinden nefsin ve iblisin
Koþtuðum en ulu Rakým
Nasýl ki Hakkýn Meclisi
Yanýp tutuþtuðum
Külümden doðabildiðim kadar
Kula kulluk etmediðim aþikâr
Tortusunda dünün
Tüten dumanla yaþaran gözlerim
Kilden heykeller
Kinden yürekler
Meali var ya da yok yarýnlarýn
Dünde saklý körpe zihnim ve masum benliðim.
Beylik yokuþlar deðil
Çýktýðým
Çýkasý canýn da çýkmadýðý
Bir hazan bekçisi gibi
Nöbet tuttuðum mevsimin baþýna buyruk bestesi
Nasýl ki izini sürüyorum evrenin orkestrasý mademki
Tabiatýn eþliðinde þakýyan kuþa hayranlýðým
Seken bir taþ bazen üstüme yuvarlandýðý kadar
Mizacýmdaki þaþkýnlýkla
Buseler kondurduðum masum bir resim gibi.
Bodoslama sevdiðim her insan anbean
Ýçime yerleþik bir eser gibi
Varsa yoksa esiriyim sevginin
Esmesi an meselesi
Esemesi okunmaz bazen yalnýzlýðýn nasýl ki hicreti
Bir þiirden diðerine sektiðim
Bazen bir masal gibi
Kendimi seyrettiðim
O satýrlarda bulup da kendimi
Kederin aðýrlýðý ile çöken omzuma konan bir kuþun kanadýna
Dikili gözlerim
Ruhumun meali
Yorgunluðun mevsiminde
Yol almakla eþ deðer þiirin hazin güftesi.
Kanayan i mgeler
Kardýkça ömrü kim bilir
Kimler ne diyecek demenin özeti belki de
Sessizliðe sýðýnýp
Seslerde vuku bulan o ýssýzlýkla dikerken kalbimi
Yeniden var olmanýn güncesi
Elbet içimde dinmeyen þelalesi
Sözcüklerin külünden dahi yazdýðým
Þiirlerin þamaný belki de nakarata gizlenen.
O huzur,
O huþu,
Derinlerin gücü
Serpildiði kadar yürek
Gömülmek en derine
Ansýzýn uçarken bulmak kendini enginlerin uçuþan perdesi
Nasýl ki saklar kimsesizliðimi
Dikilesi bir anýt gibi
Beyitlerde saklý huzur gibi
Eþelediðim ömrün tek gayesi
Bulmak yine kendimi cennette
Aþkýn ve iman gücünün ertesi
Hamt etmek duygularýn en güzeli
Nükseden günbegün…
Na’þýnda yavru güvercinin
Bir annenin yaktýðý aðýt gibi
Yüreði daðlayan her acý son bulsa keþke
Yaþarken ölmenin bedbaht tecellisi
Yine ve yeniden teselli bulmak Rabbin nezdinde
Yaðan rahmetin her zerresi
Bize bizden yakýn varlýðý ile dokunmak hidayete
Arz edilenin ötesi
Talep bulmak varsa yoksa her iki âlemde,
O, ‘’ol’’ desin yeter ki…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.