iz düþümünde arýyorum hâlâ çocukluðumu, çocukluk arkadaþýmý;
Kalamýþ’ýn yanan yatlarýndan, evlerin kýrýlan camlarýndan talan edilen marketlerinden hatta çalýnan arabalarýndan suçlu bulunurduk, nerede hata yaptýk arkadaþým.. yalnýz hiç birini biz yapmadýk ve tek bildiðim kabulum sadece çok yaramazdýk, sadece sevilmezdik, sadece çocuktuk be arkadaþým..
büyüdük bu yollarda elzemdir serseri damgasý yedik, suçu iþleyenlerin bilgisini emniyete verdik onlarda tuttu bizi emniyete aldý, aileleri milletvekili falan, dimdik durduk, durduk da çok fena ödedik meðer eðilmek gerekmiþ, yapamadýk huyumuz pismiþ,
bugün olsa yine ayný haltý yerdik ve yedikte..
ve gelen geçen zamanlarýn içinde çocukluk arkadaþýmda on numara sattý be, beþ yýldýzlý, hem de benden kopan sevgiliye ve imitasyon mafya piçine, hiç bir acý böylesine koyar mý bilemem, yapýlýr mý ulan delikanlýya..?
savaþtým yýllarca çocukluk arkadaþýmla sevgiyle, sevgili ile, dayýlarý ile, adaletsizlikleri ile, kanýmla canýmla, gram acýmadým ne onlara ne kendime, ezdirmedim çoluðu çocuðu fakiri fukarayý..
ulan yine de yaralarýmý ne saran oldu ne de adam yerine koyan..
uzatmayayým yakýþmaz þimdi serserinin tekine, kýrýk yýkýk yüreðim yerinde deðil artýk duramýyor orada avuçlarýma aldým giderim yolum kýsa nasýl olsa, bel ki de bir konteynere atýp geçerim, kedi köpek mutlu olsun, çok da severim keratalarý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
işgal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.