GÖÇ MEVSİMİ...
Karma acýlardan çýktým yola: bir þiir v/akdine rast geldim.
Düþlerdi müzmin yalnýzlýðýn meali
Ýçine düþülesi aþkýn aralýksýz yaðan rahmeti…
Gündüm geceyi devraldým.
Bir gül’ düm madem sözcükler miydi dikenim?
Ýmgelere tutunduðum bir makam
Hâkimiyeti hüznün darmadaðýn bir mekân
Ölümdü sergüzeþt bestem
Ölümsüzlüðe kucak açan her þiir adeta bir özlem
Gýyabýnda cihanýn
Gýybeti el üstünde tutanýn
Girgin deðildi mizacým
Giriþken ve heyecanlý
Tabanlarý yanarken hazanýn
Ben hala dünden alacaklý.
Feveran ettim önce
Fetva verense sahte hoca
El pençe divan durdum aþkýn nezdinde
Elem kuþlarý çaðladý
Çýðlýklarý yeri göðü d/aðladý
Rengimdi solan
Rakýmým aþkla haiz olduðum sonsuz nice rakam
Göktü gözümün seðirdiðinde çýktýðým
Yerdi yerden tere vurulup kimse yerin dibine batýrýldýðým
Lakin tek muhatabýmdý hakkaniyet ve Mevla’m
Ýnsan olmanýn vardý elbet meramý yine saklý tuttuðum
Hakkýn kapýsýna koþtuðum
O ki ayaklarýmý yerden kesen en ýlýman rüzgâr
Bazen üþüten bazen soluksuz býrakan
Mevsimlerden azat vakti
Sökün eden duygularým olacaktý elbet son vadesi
Mümkün olansa geciktirmek meçhul sonu
Aymazlýðýnda yalnýzlýk denen ýrkýn müdavimi ve tek yolcusu
Hýzmam yoktu
Havsalamdan taþan telaþýn yontusu
Hazandý son demim
Hüzündü þiirleri derlediðim
Þapka çýkarttýðým sihirbaz
Yalandan kim ölmüþtü hem?
Hemhal olduðum doðrular geride býraktýðý nem
Varsýn yüzümü yalasýn rüzgâr
Kurutsun da gözyaþlarýmý
Tembihliyim hem anamdan babamdan
Kulp takan kimse beylik söylemlerin nazarýnda
Ýtildiðim yerden yere vurulduðum
Arz ettiðim her duygunun yokluðunda vurgun yediðim
Nutkumun tutulduðu
Noksan addedildim
Bildiðim elbet o tek noktadan ibaret benliðim
Gözlerimdeki hüzün acýtýrken en derinden
Huþu içerisinde solan gün
Huzura dair kesif bir sessizlik varsýn aðýr olsun taþýdýðým yüküm
Yok yere yoksun
Durduk yere nerede saklý varlýðým?
Geçkin zaman geçimsiz insan
Surelerde saklý huzurum ve iman gücüm
Savrulduðum anbean suskun fýtratýmdan arda kalan
Kâh eksik kâh noksan bir masal
Misali yok iþte ömürden ömür gider her dem
Densiz ve dertsiz kimse
Baþat duygularýn nezdinde
Firarým bedenden bilirim de yakýndýr göç mevsimim
Öç almaksa hayattan
Hörgücümde saklý bilinmezin meali
Arz ettiðim kadar sevgiyi
Kabul görmememin hikmeti
Ve iþte koþtuðum tek kapý
Aþkýn Ýlahi Sarnýcý ve Rüzgârý
Beni benden eden beni bana sunan þu efkârý
Def ettiðim dualarýn g/izinde sürüklendiðim
En muhteþem mevsim ve vaveyla
Þükürler olsun defalarca günüme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.