MEVSİMLERDEN ŞİİR...

Yandý önce þehir.
Þiirlerdi kývýlcýmý dünün
Ve göðüs kafesinde saklý binlerce þiir…
Öznesiydi sevgi þairin ve o Ýlahi D/okunuþ
Körüklediði kadar mevsimin.

Huzurdu hüzne yatkýn bir direniþ
Bir dileniþ kâinattan vuku bulan soytarý bir sitem
Elemi eksik olmadan ruhundan.
Manidar bir göçtü zaman
Öcünü alan kimse yalnýzlýktan
Yalýndý oysaki duygular
Hüzünle zora sokan yandaþ kader
Kederin ayak izi
Gizinden ayrý kalamadýðý kadar
Þairin nüktesi ve özlemi
Bilinmeze gark edendi ne de olsa bekleyiþ.

Zanlar susmadý
Zehrini saçandý insan adeta bir yýlan
Yalanlara meyletmedi þair
Direndiði zulüm, efkârýn açýk veren
Bütçesi
Öyle bir izdiham ki yakýp geçen
Ýzbelerde saklý heceleri
Gün ýþýðýna sunan
Umut adýna direniþ
Yalnýzlýðýn hazin ve vakur ç/aðrýsýnda
Ýkilem yüklü bekleyiþ

Maðdur kuþun kýrýk kanatlarý
Münzevi kalemin demlendiði haykýrýþ
S/üzülen neyse gözden düþene yoldaþ
Göðün kayýp meali
Oysaki özgürlük olmalýydý her insanýn hayali.

Irký yoktu ki hüznün
Kalemin yazgýsý ve yazdýðý ne ki?
Ýz düþümü varsýn olsun ölümün
Bukalemun ruhlar derdest olmuþ bir mevsimden
Arda kalan son serzeniþ
Kabýna sýðamazken þair
Havsalasýndan taþan nice cümle adeta bir pekiþtireç

Ýzahý olmayan zulmün bekasý
Varsa yoksa kavuþmak aydýnlýða
Yakarýþýn gizinde
Rabbine dönük yüzünde
Yýkýk bir þehrin doðuma kucak açtýðý
Külünde saklýydý ne de olsa nice acý
Nice özlem
Duyulmasa da uzaklardan yankýsý
Ve bahþettiði kadar kâinatýn ýslýkladýðý
Yaralý sözcüklere can verendi Yaratan
Þairi ve umudu saklý tutan…

Sosyal Medyada Paylaşın: