ErkutDurmuş
Tabutla Gömülen Şiir
ErkutDurmuş

Tabutla Gömülen Şiir


Tabutla Gömülen Şiir

tabutunla gömdüler seni
konuşmamız yasaktı
kaidesi bu dedi bazı büyükler
üstüne attığımız toprak kadar
taşlı kalmıştı geçmişim,
yada üzerinde bitecek
otlar kadar amaçsız.
sebepsizdi işte
ben söyledim kâr etmedi
tabutla gömdüler seni...

oysa
ikimizde biliyorduk
yattığın yerden
gülümseyerek küfrettiğini,
kefen beyazı
gelinlik tülü gibi değilmiş
anladım...
kızma kızma söylemiştin
"anason" diye fısıldamıştın kulağıma
beyazın en saf olanı...
ama öyle dediler
dokuz tahtası var zaten
ne farkederdi ki
bir eksiği yada bir fazlası
ben söyledim kor yakmadı
tabutla gömdüler seni..

kaç düşaltı esirdi eşelediğim ölümde ;
gözüme kaçan toprak
kaçıncı baharın hüzüncüsüydü bilmiyordum...
cebiri sevmezdim bilirsin
çözemeyişim bundandı sanırım
bu kadar ölüm kalımı,
oysa
altı üstü
altı bilinmezli bir ihtimaldi işte
ben söyledim zar tutmadı
tabutunla gömdüler seni
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.