Ahmaklar Var
Yetiþebilsem aydýnlýk güneþin sabahýna,
Þafak vaktinde yayýlan ýþýðýn ferahýna,
Aklýmdan her geçeni kefensiz ruh edebilsem
Keþke bir kuþ gibi gökyüzünü seyredebilsem,
Bütün halký durdursam da desem ki;öleceksin,
Bana neler diyeceksin,neler söyleyeceksin,
Issýzlýkta sürünen,kývrýlan ölü misali
Bunlarý duyanýn,ölüme kalýr mý mecali?
Dünyaya herkes gelmez ama,gelenler de ölür,
Kimi mezara,kimisi de tarihe gömülür?
Þu kesindir!Ölü halde gireceksin kabire
Elleriniz kalktý mý hiç,o mübarek tekbire?
Oh be,sonunda geldik,uçsuz bucaksýz hayata
Elbette sende kavuþacaksýn ebedi rahata,
Hiç durmaksýzýn,hayasýzcasýna yatacaksýn,
Sen kendi kendini kabirden mi fýrlatacaksýn?
Ölüm geldiðini kimisine belli edecek,
Azrail,bir gün her bedene tecelli edecek!
Ebedi alemde,çeþit çeþit ýrmaklar var
Uykudan korkmayýp,ölümden korkan,ahmaklar var!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.