Bülbülüm
Bülbülüm, bir gülün mecnunuyum ben,
Sinemde kor ateþ, yanar dururum.
Efsunkâr cemalin meftunuyum ben,
Onulmaz yaramla, kanar dururum.
Derdimi yaþarým, dermaným yoktur,
Azatlýk dilemem, fermaným yoktur,
Yüzümün güldüðü bir aným yoktur,
Hasretin narýnda kaynar dururum.
Ciðerimden gelen harlý nefesle,
Acýyla yoðrulmuþ zarlý bir sesle,
Belki duyar diye mahzun hevesle,
Ýsmini her daim anar dururum.
Omzuna dökülen ipek telleri,
Usulca düzelten narin elleri,
Estirir gönlümde saba yelleri,
Mest olur sessizce bakar dururum.
Ben bende olmuþum, odur sultaným,
Nazar ettiðinde titrer sol yaným,
Hoþ sohbet eylemek ister de caným,
Vuslata bir çare arar dururum.
Her gece düþümde hülyalý gözler,
Çýkar gelir diye yolumu gözler,
Sessizce fýsýldar sevdalý sözler,
Düþleri hep hayra yorar dururum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.