Aşk Kavuşmaktan Öte Hicrân Desen De

Aþk kavuþmaktan öte hicrân hicrân desen de,
Buz ateþten daha çok yakar yakar Nur Sevda.
Beni herkesten ayrý sýnayýp denesen de,
Bilirim gözyaþlarýn akar akar Nur Sevda.
Susma ne olur susma! Biraz vuslât belirsin.
Çatlasýn susuz toprak, sema kat kat delirsin.

Sahi neydi sebebin, anlaþýlmaz an neydi?
Aramýzdaki güven huzurdan derineydi.
Ýnancýn da kýskançlýk naz edan yerineydi,
Gururun umudumu yýkar yýkar Nur Sevda.
Diner dinmez dediðin kâhrýn tende sancýsý,
Gül! Yeter ki ruhumun bedende yabancýsý.

Özlem aðýr bir soluk, hayaller sanki asýr,
Ve yudum yudum içmek çileyi, çile ki sýr...
Zaman senin þahsýna tek inanki münhâsýr,
Bileðime kelepçe takar takar Nur Sevda.
Biter mi bu esaret; sürgün, efkâr, iþkence?
Hangi vicdâna, söyle hangimize kâr sence?

Oysa ummanlar gibi sonsuz hüzne durduðun,
Yeter geceye beter gündüze vurulduðun!
Gönül yokuþlarýnda hep düze kurulduðun,
Tüm yollar yalnýz sana çýkar çýkar Nur Sevda.
Kalmadý canda sabýr, gölgede esrâr engel,
Uzadý mesafeler yaralarý sar, sar gel!

Bir parça derman versen kâinâtýn rengine,
Benzer yalnýzlýðýmýz yerle kâtýn cengine.
Ya bitmeyen hevesle hakikâtýn dengine,
Diðerini hiç sorma sýkar sýkar Nur Sevda.
Duyulur hâlâ, hâlâ hâzin, muðlak türküsü,
Yetiþ ey imdadýma bâhtýmýn ak, ak süsü!

Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın: