Göçebe tozu

Sýzarak çatlayan düþlerin tozuyla ýþýyorum duvarlarý
Ardýndan her güne baþlamanýn uysallýðýyla usul usul içime yansýyor dünya..




Yalnýzlýða býrakýlan soðuk kuþlarla daðýlýp çoðalýyorum
Bir baþýma ve mavinin içinde.
Gül yaðmuru bulanýklýðýn akþamýna nemlenen yolculuklara sürükleniyor gün
Aðzýmýn kýyýsýnda þeftali aðaçlarý ve özlem çiçekleri suskunluðun iklimi yaþarken
Güneþe akan yüzünüzden öpüyorum
Köklerinde unutulmuþ g/izleri



Üþüyünce deðiþiyorum
Sesim karýþýyor rüzgar yemiþ aðaçlarýn aydýnlýk aðýna
Ýncecik sözlerim gövdesinde öyle bahar
Bir avuç kadar..
Uçurumlara sessizce seken yaþýmýn ay’ýndan göçebe güzelliði tavýrla yoksul gölgelere tutunuyorum
Üstümden gemiler geçiyor
Ve gözlerimde daracýk pencereler


Ýþte tam burada
Ýçinizden geçiyorum


...
Sosyal Medyada Paylaşın: