O hikâye ki; küldür�

Yýlý on bir ay þavkýný hesaplýyor çocuk, babasýnýn göç takvimini... hep ayný çýkarmýþ turnalardan...*

sesimde tutuþ ey Hýzýr
Seyit Rýza divanýna dem götür
babam þimdi o büyük oruçta

kadýnlarýmýn yürekleri ceren yolu sevdalar arsýzý
sarp yamaç
zulalaþan acý
su misali sözün
deðirmenin ki kumla döner Sahra’yý öðütür
sor ateþe
sen de çamur
o yalandan yapýlmadýn mý?

þimdi derisini bu Zerdüþt güneþine soyan Yezidi gül
kaç parmaðýn diyetini öder

içimde
silik bir iz boþ sandalyen
dört ayaðýný dört güz eyleyip gitsen de
ay ýþýðý hala gölgeni aydýnlatýr kuytumda
kesilen o çýnarýn çýðlýðýný anýmsa
onun Piri ki
duvar yürütür çul sandýðýn nefesinde

göç turnam
kana batan ayaklarýnýz
meneviþlenen zýlgýtlarýnýz
yasak bir öpücüðü kuþlayan mülteciler gibi terliyor kulaðýmda
o kuþburnu aðacýnýn dalýna eserken sam yeli
beni sonradan öðreneceðim düþlere mi doðurdun
söyle

/ toplandýk dünyanýn gözüne, bir candan gömüldüðümüz o boþ mezarda, erkan tutarýz/

þimdi o Ýnka’lý dostun eþkýya bellenen evindeyiz
yücelip sonsuzlaþan sesini
bu çarnaçar düþmüþ serüvenin bir yerine katýyoruz
o Astek’li kadýn mý
nasýl da bilmeden Dersim güneþini söylüyor
kavi rüzgarýnda

o eksilen mevsimdeyiz þimdi
ev damlarýnda uç dar aðacý
söðüt tenli
babam kendi kaynattý suyunu
celladýnýn ellerini kendi yuðdu
ölümünü üç dara emanet býrakmak için

o tufan ki kýzýl kumlarý savurdu baþýmýza
taç olsun annemin eteði babamýn deyiþine
aðýtýna ses oldu bin yýl
bin yýlda kül olsun
o dara emanet
hak kapýsýna sürgün
dost kapýsýna azat
eline /beline/diline öðüt olsun


ve
o car nefesidir ki ol kýyamet aþklarý derviþidir
o hikaye; küldür
bin yýldýr yýkýlýr ve yeniden kurulur
gökyaþýyla...


K.Y.



*Mert Metin’in þiirime yazmýþ olduðum mýsraya kondurduðu turna izidir...
Sevgimle dem ola...

Sosyal Medyada Paylaşın: