Taklalar ata ata oynayan deniz
Dizlerime kadar tuzladý bacaklarýmý
Benimle eðlendi, benimle kimlendi
Oyuna mola verdiðimiz an
Hayatýný anlattý uzun uzun
’Kendi dalgalarýmýzda boðuluruz biz.’ Dedi
Akþamlarý kasvetle iner kalkar kalbimiz
Dinginliðe ulaþmak amacýyla
Kýyamdan rükûya geçeriz cemaat halinde
Sonunda yüzümüzü süreriz
Secdegâhýmýz sahile
Gece ýþýða, gündüz karanlýða imrenerek
Gözlerimiz açýk rüyalar görürüz
Bulutlar güneþi sýrtýna alýnca
’Denizaydýn!’ Diye selamlaþýr içimizdeki canlýlar
Her türden usta avcý
Birbirleri ile doyar
Sadakasýný öder her can
Ýnsan da alýr nasibini
Dalgalarýmýz þâhi topu
Nice gemiler batýrýr fýrtýnada
Nice kayalar döver
Kaç asrýn üzerine yorgan olduk kim bilir?
En derin çukurlarýmýzdalar
Kaç asýr süre verilecek bize?
Daha kaç memleketi örteceðiz?
Âþýklarýn gelgitleri gibiyiz
Eteklerimizde yakamoz pýrlantalar
Renk renk elbiseler giyeriz
Ayaklara deðil, göðe yönelik baþýmýz
Bundandýr bilgeliðimiz
Kaçmak istiyorum dediðin uzaklýk
Tam da burasýdýr, hem de en yakýnýnda
Aradýðýn huzur büyülü sesimizde
Bendeniz denizim
Özgür, sonsuz, bazen huysuz
Dýþým alaimisema içim kapkara
Anlat beni diðer insanlara
23.11.2022
Müjgân Akyüz Dündar/maj