şimal çilesi

uykumda ölü zaman...
gulyabaniler adýna!
bu bir kabus mu?
yoksa,
kavruk ve unutulmuþ ellerini alnýmda gezdirirken ninem,
çekilmiþ dudaklarý arasýndan dökülen dua,
gözlerinden parmak uçlarýma iþleyen
ölmez bir merhamet?...


kesretinden, hasretine ulaþamadým feyzin...
affet...



uykuma köle zaman...
baykuþlar aþkýna!
aþk’ý böyle iþleyemezdi hiç bir þiir
gidip asmalýyým kendimi
yek ruhum kalmalý;
bir þarkýda titreyen ahenk...



çileye çekilmeliyim,
çileyi bilmeliyim,
çileyi edinmeliyim...




ben sadece,
kan içen yaralar bilirim
ve köþesiz, acýtan sözlere mahkum bileklerim
ben özüne hasret k/ölenin miðfersiz askeriyim
kan içen yaralar bilirim...



ve aþk,
ve gerçek!
derken...
kýrýlmalý melanet!...


yaralarý özüme garket
en derinde kalmalý
belki bu hissî zulmet...


kesretinden, hasretine ulaþamadým feyzin...
affet...


Sosyal Medyada Paylaşın: