SEVDİĞİM KADIN - 2

Lânetlenmiþ topraða, yaðmur bile yaðmazmýþ,
Sen, günahkâr gönlüme, yaðan sevap gibisin.
Gökten melek inmezmiþ, güneþ gece doðmazmýþ;
Öyleyse, sen gözümde, hoþ bir serap gibisin...

Gündüz, çiçek bahçemsin; karanfiller, lâleler
Gece baþka âlemsin, bakýþýnda þûleler...
Gülüþün ay ýþýðým, gözlerinde hâleler,
Geceme füsun katan mavi mehtap gibisin.

Masalsý gecelerde, gökyüzümde taht kuran
Kutup yýldýzýmsýn sen, þavký ömrüme vuran.
Gönlümün tellerinde keyfince gezip duran
Sevda naðmelerini çalan mýzrap gibisin.

Açýp tenini örten o eflâtun tülleri
Ayan edip sinende açmýþ renk renk gülleri.
Sevdanýn deryasýna düþen tüm gönülleri
Ýçine çekiverip, yutan girdap gibisin.

Olgunluk, güzelliðin üzerindeki taçmýþ;
Yýllar, sana bambaþka renkler, kokular saçmýþ.
Her yaþ, bahçende yeni bir çiçek daha açmýþ,
Sen, gönlümde yýllanmýþ, lâl bir þarap gibisin.

Gönlümün dileðini ezelden bilir gibi,
Yüreðinin içinden, sevgiyle gelir gibi,
Sesinde bir zerafet, her sözün þiir gibi
Gönlümü teshir eden hoþ bir hitap gibisin.

Bazen þuh bir duruþun, bazen iþve, bazen naz,
Her sayfasý bir þiir, her satýrda baþka haz.
Tekrar tekrar okunup, okumaya doyulmaz
Ýlâhî bir kalemden çýkmýþ kitap gibisin...

Muhabbetinde lezzet, sohbette sefa buldum.
Yüreðinde, deðerli, dostça bir vefa buldum.
Sevginde, gönlümdeki her derde þifa buldum,
Ödenmesi gerçekten zor bir hesap gibisin...

Ünal Beþkese (2016)


Sosyal Medyada Paylaşın: