karanlýk kirli çamaþýrlar gibi, nasýl bu gök yüzümde ayacak, bir sabahý ellerinden tutup, mutluluðu sepet sepet kollarýmda uyutucak,
içimin içinde bir kýz çocuðu, gülümsüyor, ellerinde çiçekler, bez bebekler, hayalin hayalini büyütüyor,
ne çok karanlýk, ne çok öfkeyi, sýrtýma vurdu, gün ayar mý, uykunun uykusunu saçar mý… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.