UYKUMUYDU KARALAMA DEFTERİNİ TEMİZE ÇEKEN ADINA DA GÜNEBAKAN GÜNAYDIN DİYEN
bir aðrýlý gün daha uyandý,
öyle yeni doðmuþ bebek gibi,
oysa dün çok ekþiliydi,
ham meyveler gibi,
ocaðýn üstünde týslýyor kara yazgým,
yumurtalar cik cik ötüyor,
öyle acý biber gibi,
bir ben bir masam aðlýyor bebeler gibi,
bir sürü harf eteklerimden göðe,
gökten soframa dökülüyor,
kimi ekmeðimin üzerine yað gibi bulaþtý,
kimi çayýmýn içinde bata çýka anlatýyor,
ben tüm bu zamanlar içinde,
hangi zaman diliminde,
hangi günü geceden söküp atýyorum,
kayýp bir zamanýn saniyesi düþüyor ellerimden,
uyanmak istiyorum,
uykunun uykusuzluðu diyorum,
sonra kabusa al çantaný baþka diyarlara dediðimi sanýyorum,
belkide hepsi bir sanrý,
gözlerimi ellerime alýp bakýyorum,
dilim durur, suskunun elinden susu alýp kenara koyuyor,
“uykumuydu karalama defterini temize çeken adýna da günebakan günaydýn diyen” diye diye dilimde tüyler kanatlanýyor…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.