Bilseydim;
hep böyle sessiz kalýr bu þehir sensiz?
hep böyle hüzün kokar geceler?
hiç hayal kurar mýydým
bilseydim ayazda öksüz kalýr düþlerim
kar yaðar hep gönül þehrime
semtine uðrar mýydým?
bilseydim yaralý bir tren ömür
her durakta seni arayacaðým
bulutlandýðýnda gözlerim
içimde umutlar besleyip
her bahar rüzgarlara soracaðým
bilseydim kýrýlýr kanadým kolum sen giderken
bilseydim göz göz olur yaralarým seni beklerken
bilseydim üþür ömrümün goncasý seni özlerken
hiç sana gönül verir miydim?
sevgilim der miydim?
Bilseydim;
üþürüm hep sensiz geceler de
nemli kirpiklerle sarýlýp yastýða
her gece ah çeker miydim?
Leyla’sýný yitirmiþ mecnun misali
aþk çölünü bekler miydim?
her yandýðýnda yüreðim
sevgiye, þiire, aþka sýðýnýr mýydým?
dolanýr mýydým kördüðümlere?
yarasalar uçurur muydum kör karanlýða
kahrolur muydum aþk için?
Bilseydim; biraz sancý, biraz acý
özlemin adýdýr yazýlan her þiir
Bilseydim; her seven biraz Mecnun
her sevdanýn sonu ayrýlýk
ve nankördür aþk
sana kalbimi verir miydim?
senin için erir miydim
Bilseydim;
bir ömür hep bekleyeceðim
üþüyen yaralarýmla seni özleyeceðim
koynumda yaralý kalýr kýr çiçeðim
hiç kahrýný çeker miydim?
yollarýna yüreðimi eker miydim
Bilseydim; özler miydim seni
uzaklarý gözler miydim
kurar mýydým onca hayal
kýyý köþe boynumu büker miydim
senin için gözyaþý döker miydim
ve bilseydim;
kafama vurmana
kalbimi kýrmana
mutluluðumu almana izin verir miydim
Bilseydim;
kýrýk bir dal yalnýzlýðý ömür
karalar baðlar mýydým aþk için?
bulut olup aðar mýydým
yaðmur olup yaðar mýydým
öksüz çocuklar gibi mahzun ve biçare
oturup bir köþede gizli gizli aðlar mýydým...