KENDİNE GEL ŞAİR
bu geceye bir isim koysam sefalet olurdu
sefil aciz bir adamýn hayat hikayesi
bir insaný en çok kendisi rezil edermiþ meðer
en çok kendisi incitirmiþ
yakarmýþ hatta cayýr cayýr
sonra kendini gömermiþ
hiç kimseden fayda yokmuþ
her þey ve herkes yalanmýþ
bir tek benliðin varmýþ
ve sen kendine çok vurgun yapmýþsýn þair
hiç kimsenin yapamayacaðý kadar!
sen ölmüþsün güya yaþýyorsun
Ýsyaným sana içimdeki küçük adam
bu gece seni öyle benzeteceðim ki kendine gelemeyeceksin
bir ihtimal aklýný baþýna alacaksýn
sana diyorum kendine gel þair
aklýný baþýna al!
bak geçiyor zaman kurtul bu sefaletten
sadece bir defa öleceðiz þair
býrak baþýboþ vartalarý
hazýrlan giyin kuþan yolumuz uzun
yýkan temizlen silinsin bunca hüzün
asalet ve vakarla gülsün yüzün
iyilerle hatýrlan þair
anlarsýn bunlarý ömrünü yarýladýðýn an..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.