dýþarýda gözü yaþlý,kasvetli yýlgýn bir sonbahar içeride yanýk kokulu,yalnýzlýðýn karanlýk yüzü
esmer geceler aysýz öyle bir dert ki amansýz içten içe yanarým dumansýz yýkýlan hayallerim dermansýz hayat derseniz acýmasýz
harla yanan yüreðimin ocaðýnda fokurdayan acýlar kaynýyor bakiyesi gitgide azalan hazin hayatýn ikindi dönemecinde her gün çay yerine hüznümü demliyorum acýlarý içiyorum yudum yudum içim yanarak her þeyde seni hatýrlýyorum mazimizi anarak
kor ateþler yanarken içimde sesimin soluðunu iyiden iyiye kýsýyorum katran karasý gam kasavet gönül haznesinde acýdýkça acýyor sensiz geçen günler ziyan olup gidiyor
iç çekiþime kemanýn telleri geriliyor yetim þarkýlar aðlýyor notalarýnda iki gözü iki çeþme bizi söylüyor baðrý yanýk türküler canhýraþ çýðlýklarý yüreðime oturuyor
ruhumun dalgalarýnda bir köþede inzivaya çekilen düþ maðduru gamzede gönlüm metruk evlerin ürkütücü sessizliðinde vaveylasý arþa sirayet ediyor
z/amansýz pek yaman esen deliþmen asi rüzgarýn bilmem neydi bana kastý? sahi,neydi suçum günahým?
öyle bir askýntý lodos ki... savurdu,paramparça etti umutlarýmý büktü boynumu,kýrdý kolumu kanadýmý heba etti gün görmemiþ düþlerimi kasýp kavurdu yanan yüreðimi
elem yüklü,sýrdaþ gecelerin karasý tüm benliðimi nasýl da kýskývrak sarar karabasan gibi çöktükçe çöker üzerime aslanýn aðzýndaki av gibi bir süre kýmýldamadan dururum nefessiz kýskaç altýnda bilendikçe bilenir düþüncelerim yeþil gözüm kara olur birdenbire bahtým gibi zor olsa da debelenir sýyrýlýrým bu kabustan
sarpa saran yaþamýn gelgitleri arasýnda iflah olmaz,hatýrý sayýlýr divaneyim sensiz nasýl derbederim,viraneyim ben hala býraktýðýn o yerde senin bana hep dediðin gibi bir garip Aþýk Reyhani’yim sendeyim
hani nerede þimdi canýma can katan nefesin gelmeyeceðini bile bile yine de seni ne çok g/özlerim artýk kalmadý bende yaþama hevesim her dem sol kulaðýmda küpe beni benden alan çýnlayan sesin
içimde onulmaz bir yarasýn yar senden ayrý koca dünya bana dar bari her dem gir rüyalarýma da ruhunla merhem ol yarama
yokluðunda...
ah bir bilsen,bir görsen ahvalimi nasýl da kan aðlýyor yaslý g/özüm suratýný asýyor mütebessim yüzüm deli gönlüme,hiç geçmiyor sözüm sönmüyor yüreðimde yanan közüm sensiz sudan çýkmýþ balýk gibiyim gözüm
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 14.10.2022
20.Haziran.2022 de vefat eden rahmetli Sevgili Eþime aðýt... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.