Zeytin kokusunu unutmanın korkusu

bütün bir þehri anlayacak ve bu hale aðlayacak
bir çift gözden baþka hiç bir þeyim kalmadý
narin kedilerin hastalýklý gözlerinden bakýyorum hayata
yarým asýr önce düþtüðüm bir annenin kucaðýndan
kararan zeytinleri topluyorum bodur aðaçlarýmdan
intikam almak benim iþim deðil istediðin zaman gidebilirsin

sonbahar kadim mevsimler atlasýnda hüzündür belki
oysa benim kitabýmda bu yalnýzca senin yüzündür çünkü
uzun zaman önce býraktým kýsa þiirler yazmayý hayattan mevsimler çalmayý
yaþamak olaðan bir iþtir ölüm olaðan çok fazla düþünmeyin
pembe fistanlý kadýnlarýn dillerine ise bu mevsimde asla düþmeyin
kederiniz kaderinizi yiyip bitirir ne olduðunu anlayamazsýnýz

mümkündür elbet sevilmek istediðince lakin vakit geç
uzaklaþýyorum gün be gün alýþýlmadýk bir ritimle kendimden
eski mesleðim olsa da þirin adamlýk sarfý nazar ettiðime artýk inanýn
ben bir tencere kapaðýyým buhardan evlerde yetim çocuk rüyasý
kel bir babanýn çok eskilerde unutulmuþ yüz karasý evladý
hülasa bir çok þiir kitabýnýn kapaðýnda hüznün en cafcaflýsý

aðýr geliyor birçoklarýna bu koku biliyorum oysa asýl korkusu zamanýn
sahile vuran cesetlerin mor dudaklarýnda kalakalmýþ gülümsemelerin
etrafýnda toplanan bir halký suçluyor olmasý deðil midir eyvah ki ne eyvah
þu kýyýdan Midilliye uçan kuþlar kadar þansý olmayan insanlýk ayýbý
batýrýlan teknelerin karaya vuran tahtalarýnda yengeçler yiyor saçlarýmý
benim öykümde hayat bir çok çýkmaz sokaktan yalnýzca biridir

zakkum aðaçlý evde akþam olmak üzere hafiften bir telaþ
verandada kedi mýrýltýlarý mutfakta tabak çanak çatal býçak sesi
balýðýn tavada cýzýrtýsý ile finale doðru kavun kokusu
ne garip bütün bunlarýn unutulacak olmasý ne hüzün kalacak ne yüzün
ben hep kendi kaderimin sakisi oldum filhakika içime içime doldurdum
bilmelisin ki avuçlarýmdan düþüp kýrýlan kadehler umurumda olmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: