Yasamýzý çevirmiþ, kýrk yamalý bohçaya!
Gelin bir anayasa daha yapalým diyor!
Doymadýnýz milleti bölüp parça, parçaya!
Ben bu divandan inmem, bana tapalým diyor…
Allah’ý koydu rafa, kendi geçti ön safa!
Dinim için söyleyin, sýðar mý hiç insafa?
Sanýrým biz Türklerle, kafa buluyor, kafa!
“Biz üttük, oynamayýz” tümden kopalým diyor…
Bir yüzüðe bir devlet, bu muydu vicdanýnýz?
Ne varsa götürdünüz, doldu ya cüzdanýnýz…
Buna cevaz verir mi, hazret-i Yezdan’ýnýz?
Sarýlmýþ dolarlara,” ille sýpalim” diyor…
Tuttum býrakmam deyip, çocuk gibi aðlayan!
Koskoca Türkiye’mi, bir eþarpla baðlayan!
Hodri meydan deyince, tabanlarý yaðlayan!
Þimdi çýkmýþ kürsüye, bize sapalým diyor…
Vatan nedir bilmeyen, sanýr yurdumu arsa!
Hakk düþmandan korusun, verir bunlar ne varsa!
Þayet vataným için, þahadet bize yarsa!
Bunlara savaþ deme, hemen topalým diyor…
Türkler Yunan deðil ki, pabuç elde kaçsýnlar!
Þehit yadigârýný, düþmanlara saçsýnlar!
Ata/m haber göndermiþ, yeniçaðlar açsýnlar!
Milletimin gönlüne, az su serpelim diyor…
Karaman-2022/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.