Bir duvar vardý aramýzda, ben kundak sanmýþtým sarýndým resmine
Meðerse mezarlarmýþ…
-Ýç kanama-
o ara gittin tarazlandý heveslerim kalakaldý parmaklarý kökünden kesilmiþ bir ressam neyi çizebilir kahvenin telvesinde göz kapaklarýný söndürmüþken kül tablosunda
karanlýk sana ýþýk/sýzlar arýlýk sana þiirde duruluk sana yanaþýr daðýlýrken bütün vapurlar sazlýklara adýn fýsýldadým körledi bütün neyler
sen piyanonun tuþuna takvim diyen kadýn su/sarsýn etrafýný penceren deniz bile görmüyor ancak tencere sesi alýr yalnýzlýðýnýn boþluðunu yerine ölmüþ çiçekler býrakýr bir de kedi güvelenir yoksa merdivenin
-iç ses-
sana adadýðým þiiri biliyor musun?
ayrýk otuna dem tadýnda aymazca seviþin martýlar ne de olsa çýðlýðýnýza doðarken tuz basýldý bir de sürgün rengisiniz beyhude zaman tanrýçasý adýn bir kolyenin kýrýlan yeri kanayan efkar
-iç geçirme-
har küfesinde ölü ev kilimi taþýnýyor bir yaným onla bir bir gramofon hastalýklý nefesi ile öksürüyor neredesin duvarýn öte yakasý can çekiþen nameler perisi içimin kandili söndü seher kýrýðý yer buldu gözümün
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.