Peter Pan cehennemde

Cehennem dediðin ne ki...
Geçen gün Allah’a sordum,
dedi: sevginin ateþ
ve ya ateþin sevgi katýlmýþ hali,
tek farký - ebediliði...
Artýk cehennemi de gözümden düþüremezler,
gerçi içinde azacýk bile sevgi payý varsa,
orda sen de varsýn, demek ki...

Sen bakma ki, içimde
elinde belki de her kesin aradýðý
sihirli deðeneði tutan bir çocuk aðlamakta,
senin varlýðýnýn sayesinde
hayatýn ta merkezindeyim,
damarlarýmda anlam akmakta durmadan,
iliklerimdeyse yaþam çaðlamakta...
Tüm gelecek göz yaþlarým akýp gitmekte
sesinin bulaklýðý gibi,
ölümün benden uzaklaþtýðýný duyuyorum
gözden yiten silüetinin bulanýklýðý gibi...
Gülüþün hayat gibi sevinçli olduðundan,
acý dolu fikirler sana abartýlý,
yaþamaksa kolay gözükmekte.
Hiç farkýna bile varmadan ki,
beynim ve yüreðim seni nasýl taþýmakta...
Böylece,
yanýmdan geçip gidebiliyorsun sessizce...
Çünkü sen bilmiyorsun:
þair abartýya kaçmaz, onu ruhen yaþamakta...

Yeter ki, benden farklý olarak
milyarlarýn arasýnda kendine yol bula bilen
gýrtlaðýma direnen bu hasretim bitseydi...
Kahrolsun güç uðruna kitleyle yol arkadaþlýðýna el uzatan hiddetim!
Ne yapsam ki,
ayaðýma sarýnmýþ bu toplum yükünün ipini çözemiyorum!
Ellerin de uzanmýyor bir kere olsun,
kitlenin içinde yittikçe yitiyorum,
boðuluyorum.
Hiç olmazsa, ara-sýra kulaklarýmda
sesin çýnlamakta: ’nerdesin?’
- cehennemin dibindeyim,
küllerimden doðuyorum...

Cehennem dediðin ne ki...
Kitlenin içinde yittikçe yitiyorum...
Elimde sihirli bir deðenek var...
Þair abartýya kaçmaz, onu ruhen yaþamakta...
Ýliklerimde yaþam çaðlamakta...
Küllerimden doðuyorum...
Nerdesin?
Sosyal Medyada Paylaşın: