Şiir sandığı

Tesbih taneleri gözyaþý yalnýzlýðýna kaç dua okudu
Ve acýyla bilenen kaç tahta maþa çocukluðumun kýyýlarýna kendimi taþýdý...




Yýrtýk ve periþan fotoðraflara
derdimi anlatan gölgeler
beyaz kadýn
Geçen gece yalnýzdým öylesine
bir elbesenin içinde
Kayboluþumu arar gibi
canlý camlarýn yüzünde yüzüm
Bu þehrin ucunda uyuyan þiirleri
uyandýrmak için
Uzaklarýn parmakuçlarýna kendimi astým
Tanelerimden bir tanesi yanaðýma nur salarken
Aþk diyordu kalbimden geçenleri
Aþk mý diyordum



Bir kuþun kanatlarýndan
ruhuma dokunan mavi
Akþamýn pembe duvarlarý göðsümde gül
Sanki deniz dipli bir balýkla öpüþüyor
Biraz daha yakýn dursam dudaklarýma
Toprak bir tay doðursa belleðime
Karanlýklara batan kýymýklarýn bacaðý kýrýlsa
Gök dilince bulut tozsa
Þiirler naðmelerini trenlese avuçlarýma
Melekleri düþmeden omzumdan
Aþk ellerini býraksa sýrtýma


düþsem rüzgar kanatlarýyla kendime



Iç sesimin aðacýndan yuvarlanan kaldýrým
sesleri odam
Öldüðüme inanmýyorum
Saatin tik taklarý dökülürken
Kalbimin kelebeklerine


Hala bir þarký var söylenecek
Þiir sandýðýnda


...

Sosyal Medyada Paylaşın: