Sensizlik Ölüm Gibi

Yorgunum..
Sahili dövmekten bitap düþmüþ dalgalar gibi.
Ýçi boþaltýlmýþ bir örenim artýk..
Her an yýkýlmayý bekleyen köhne bir ev belkide
Þuramda, sol yanýmda, evet taa þuramda..
Bir sýzý var inceden inceye yanmakda.
Tarifi mümkün deðil.

Ýçimde bir þeyler göç etme hazýrlýðýnda.
Yýkýlýyorum! .
Ayakta durmaya çalýþtýðým kadar çok
Her defasýnda...
Bir yaprak kopuyor dallarýmdan
Kýrýlýyorum! .
Sonsuzluðun bilinmez ormanlarýnda
Faili meçhul büyük bir yangýn var
Yanýyorum! .

Ölüm böyle bir þey mi? . Acaba
Tenimin soðuduðunu hissediyorum
Puslu bakýyor gözlerim..
Ve artýk hiç bir þeyi görmek istemiyorum
Karanlýklardayým..

’ Yüce dað baþýnda yanar bir ýþýk’

Son ýþýðý gördüðüm yerden savuruyorum
Ellerimi..
Ve yavaþ, yavaþ tüketiyorum küllerimi.
Sessizce kayýyorum bir meteor çýðlýðýnda
Düþüyorum denizlerin dehlizlerine..
Boðuluyorum...
..........Sensizlikte.......

’Ben sensiz yaþamýyorum ki’

13 Haziran 2008 02:10

Emine Genç






Sosyal Medyada Paylaşın: