Sen, evet yine sen..
Sen ey deli poyraz gecelere tutsak
Gölgelerle oynaþan þahbaz
Aklýmýn karanlýðýný devþirdin
Darma daðýn ettin beni
Yýldýzlar aðladý gözlerimde
Süzüldü rengin kýzýllýðýnda
Yetmez mi, yetmedi mi
Yetmeyecek mi zulmün?
Hem bana, hem canýnadýr kastýn bilirim
Aslýnda yumruklayarak baðrýmý
Yakarsýn kendi canýný
Kanatýrsýn...
Güz yaðmurlarý gibi ellerini
O can oku deler en sert en taþtan kalbini de
Belli etmezsin sýzýný.
/Ama ben bir Anneyim bilirim/
Bilirim bir çocuðun kanayan yerini.
Duyar þu saðýr olasýca kulaklarým
Duyar gecenin en derinlerinden gelen iniltileri
Duyarda
Sesine ses veremez sesim...
/
Ben memesiz bir anneyim
Uzanan çaresiz ürkek ellerini
Tutup teselli etmek isterim
Ýsterim de
Yanar sinem al korlar içinde
Kýyamam seni saramam ateþlere
Lâkin bilirim, duyarým tutarým kahrýný
Tutarým da yarama tuz basarým
Yaþlarýn sýzar yanaðýmdan
Saðýndan,solundan,uzaðýndan
Ama en çok yakýnýndan geçerim
Geçerim de
Amansýzdýr bu yollar geçit vermez
Ulaþamam hasretlerine..
Koparýp göklerden Turnalarý
Salarým üzerine ey çocuk!
Duy beni! .. benim seni duyduðum gibi
Bitir artýk iþkenceyi
Gün aðýr aðýr erimektedir
Yýldýzlar...yýldýzlar küstü gecelere
Güneþ ya doðar ya da doðmaz bir daha
Uzan Turnalara uzan da
Ulaþ huzura...
/
Sêlam olsun sana
Sana selam olsun çocuk
Sêlam olsun Aydýnlýðýmýn karanlýðýna
Ki ben memesiz bir anneyim! ...
Emine Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.