San Marko Meydanýnda aþkýmý ilân ettim ona, Güneþ doðmamýþtý henüz, çok erkendi vakit. Sadece ikimizdik, bir de güvercinler vardý. Diz çöküp yalvarýþýma Bütün güvercinler þahit...
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Venedik’te, bir ara sokakta Kendi pizza dükkânýnda tanýdým onu Elleriyle hazýrlýyordu pizzalarý hep... Kýrk yaþlarýnda kadardý, Pizzalarýnda karides, istiridye Ve ellerinin tadý vardý...
Simsiyah saçlarý iki yandan omuzlarýna dökülmüþ Ve zülfü, sað gözünün üstünde bükülmüþ, Dudaklarýnda olgun ve iri þaraplýk pembe üzümler Ve yeþil gözlerinde þen çocuk kahkahalarý saklý, Yüzünden hiç eksilmeyen o davetkâr gülüþü Sanki yalnýz ona özeldi, Üstelik, bol kývrýmlý, dolgun vücuduyla Tam bir kadýndý, hem çok güzeldi...
Ben, üç gün, hep pizza yedim Venedik’te, Hep onun ellerinden Ve hep gözlerini seyrederek, Sonra onun da gözlerindeki çocuk gülüþleri yerine Bir kadýn baktý gözlerinde, bana gülümseyerek
xxx
Son gecemdi Venedik’te Bir kýrmýzý gül býraktým tezgâhýnýn üstüne ’ Buon pormericciyo’ derken, Gözlerime bakarak kokladý, öptü o gülü kaç kez, Ben, mutlu hayaller içinde sabýrsýz, Geceyi beklerken...
Mehtapta, çizgileri gümüþten bir labirent giydi Venedik Ve biz, ’Kanale Grande’de, bir gondolun içinde Onunla el eleydik...
Napoliten þarkýlar söyledi gondolcu gece boyunca, Gözleri hep onun üzerindeydi sanki, Gerçi eli bir elimde, baþý omzuma yaslanmýþtý Ama yine de bir an kýskanýverdim iþte, Okþayýp saçlarýný, kokusuyla doldurdum ciðerlerimi Bir iç çekiþte...
Dudaklarýmýzýn tadýný ilk kez Rialto köprüsünün altýndan geçerken denedik. Sandýmki o an, Titredi ve tutuþtu bütün Venedik...
Ben birkaç kelime Ýtalyanca, o biraz Ýngilizce, Pek konuþmadýk sayýlýr, Zaten, konuþmadan geçen zaman Daha romantikti bizce...
xxx
Sonra San Marko Meydaný... San Marko Meydanýnda aþkýmý ilân ettim ona, Güneþ doðmamýþtý henüz, çok erkendi vakit. Sadece ikimizdik, bir de güvercinler vardý. Diz çöküp yalvarýþýma Bütün güvercinler þahit...
Ellerimi tutup iki eliyle Bir Leonardo tablosundaki azize bakýþýyla yüzüme baktý, Bakýþýnda sevgi, teþekkür, merhamet, piþmanlýk Daha neler vardý Ve elleri hâlâ çok sýcaktý.
Sonra ne oldu bilmem, Güneþin ilk ýþýðý bir mýzrak gibi saplanýnca gözüme Kamaþtý gözüm, bir an hiçbir þey göremedim Ve bir rüyadan uyanýr gibi, uðuþturarak açtýðýmda gözlerimi O yoktu, kaybolmuþtu, Ne oldu, nasýl oldu, hiç bilemedim...
xxx
Aradan yýllar geçti... Düþündüm de; O güzel kadýnýn gözleri, saçlarý yüzü, vücudu, sesi Hele o kendine özgü gülüþüyle Her þeyi týpký sizin gibiydi, Ya da siz, týpký o kadýn gibiydiniz Bir de, dün gece rüyama girip San Marko Meydanýnda gözüme saplanan O güneþ ýþýðýnýn arkasýndan gözükerek ’Daha pizza ister misin ’ dediniz; Nasýl ürperdim bilseniz; Geç de olsa anladým, Gönlüme adýnýzý yýllar öncesinden çizdiniz... Venedlkte âþýk olduðum o kadýn, sizdiniz...
xxx
San Marko Meydanýnda aþkýmý ilân ettim sana, Güneþ doðmamýþtý henüz, çok erkendi vakit. Sadece ikimizdik, bir de güvercinler vardý. Diz çöküp yalvarýþýma Bütün güvercinler þahit...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.