Gün kanamaları

ellerim
çizdiði mesafelerle vardýðým darlý akþam

ellerim ki
boþluðun sahrasýný küçük kýmýldanýþlarla
bir güne ölen..




dudaklarýmda
iðneli ve iðdeli zaman
ayaklarýmda teri gövdelerin
buðulandýrýp gölgemi uyur susuzluðun çanaklarýnda..
çýðýrtkan umutlarýn aðýr sözcükleri yudumlarken dünyayý
þakaklarýma duraksar
üzüm tanesi..




sellerden geliyorum
vadilerden ve kemiðime iþli yaþlarýn
kürek sesinden..
deli rüzgarýn kapýlara dayanmasý
yalnýzlýðýn uslanmaz kanatlarý
küle vuran..
aþk ki,
saçlarý uzun yaðmurda kokan
cebimde parmakuçlarým
tenimde kuþun nakýþý deðiþirken
aklým çýldýrýyor..

-bilmediðim iklimlere güneþ mi doðuyor-



ama þimdi
andýkça bir masalý çoðalamýyor
yüzü yok/
sesi yok/
penceresiz selam
sabrýn topraðý..



velhasýl
koþabildiðin kadar mavidir/
kýzýldýr,siyahtýr/
koþabildiðin kadar ama
mutlaka bir konuðu olur
gözkapaklarýmýzýn..
gövdem takviminden düþtüðünde
tutunabileceðim kadar
ayaz’ým..
aþk mý notlara karýþmýþ taný
gün kanamalarý..



keþke
Hilal in gölgesine vuran kayalara
mavi kalemle yazabilseydim iki satýr
yazabilseydim
susan bir medeniyet uyanacaktý
nadide çiçekler/
kandiller..


adý olmazsa bir düþ’ün yaþanýr mý
güller ve leylaklar


....
Sosyal Medyada Paylaşın: