BENDEN GERİYE

Yok artýk
Ölecek miymiþim sen olmasan
Hikâye
Yalan

Bak !...
Yorgun tren vagonlarý gibi geçiyor an

Ve anda açýyor begonyalar
renk ahénk yapraklarý soluyor sonra

Sonrasýnda yalnýzlýðýn adýný
zaman koyuyor insan...

Bilmiyorsun,aklinda suskun kan,pas,kir,pusu
Görmüyorsun

Oysa
Dokunamadýðýn yüzlerin soluþundadýr akan ay-su
gözlerinin uykusu
Ninnilerinin kulaklarýnda sessizlik eser
Esen rüzgârdan isterim seni,seni bana getirmesini...
O ise sessiz,sedasýz
Çekip gider,çekip gider...

Dilinden düþüremediðin nakarat sessizliðinde
Akýyor zaman!
Akar zaman
An akar
Ah!
Durmadan....

Ah!
Hepsi yalan!
Yalan seni sevdiðim...
Yalan gündüz düþlerinde kýskývrak yakalanmam
An be an izliyor bizi Tanrým!
O sonsuz beyazlýktan...

Ýnanmýþsam
Aldanmýþým
Sevmiþsem
Sevilmemiþim belki...
Ne kin geçmiþ kalbimden ne de gerçek/ten’den
Ben öyle baþýboþ gezen
Beyaz yeleleriyle rüzgarla dans eden taysý bir umut içinde
Geçmiþim mýsralarýnýzdan...

Ölürsem aðlamasýn kimse demisligim var,hatýrlýyorum

Hatýrlýyorum ettiðim en son yemini

NEDENSE yine de tanrý cezalandýrýyor beni

Okunsun þiirlerim de dedim ,hakezâ

damýtýlmýþ hüzünlü gölgelerďe,göklerde yalýn yalvaclar
Ayak izlerim sonra...
Ve nedense hep aldanmýþlar...

Satýrbaþlarýnda
Köþe baþlarýnda

Kaldýrým taþlarýnda izini býraktýðým adým, adimlarim ....
dinlensinler dizlerinizde

Fondip kadehlerin belirsiz ýþýðýnda,
Uðuldasýn gün
Iþýldasýn gelecek
Nasýlsa ben olmasam da
Devam edecek gerçek!

Rüyalara dalasýnýz
"Bu iþ zor YONCA
Çünkü ÝNSANLAR YILLAR BOYUNCA
HÝÇ SORU SORMADAN DURUR"
þarkýsýnýn altýnda parlasýn Bülent Ortaçgil’in alný!

Kalbi hiç sýzlamasýn...

Bildiðimizi söylemiþti ya apaçýk!
Alnýmýz hep açýk kalsýn!

Ýþte apaçýk duruyorken gün!
Vurun boynumu,durmayýn
Ýþte önünüzde ömrüm!
Susmayýn

Düne borcum kalmadý
Gelecekten alacaklý
Veda ediyorum bugüne...

Hoþçakal denmeli yine de Tanrý’ya
Hoþçakal Tanrým...

Hoþçakal...
Affet beni

Yalýn aþk yalnýzlýðým kalsýn benden geriye
Bir de ýlýklýðýmýn elleri!

12 Mart 2011
#apieceofrose
Sosyal Medyada Paylaşın: