Bu gün ekmeðimi almayacaðým Bu gün þiir yazmayacaðým Acýlýyým bu gün yarama tuz basmayacaðým Ben Yakup Yusuf’a özlemle dolu Yakup Bu gün aðlayacaðým Yusuf’u kaybettim Yusuf’umu kaybettim 12 yýldýzýn en büyüðü olan Yakup ben Ben Kenan ilinin efendisi Þimdi bir garip kiþi ben Peygamber Yakup Ben güneþin uydusu ben acýlarýn babasý Yakup Ben incir çiçeði ben zeytin çekirdeði Yakup Ben evladýný kaybeden baba Ben Rabbini bilen ama evladýndan mahrum ben Ben Rabbini bilen ama kendini bilmeyen Ben kuyuda Yusuf’la olan baba Ben Kenan’da bir garip olan Ben Allah’la olan ve Yusuf’la Allah görüyordu olan biteni ama ben bilmiyordum Allah gayyurdu ve kýskanç Sevgi ayarýný yapamadým ben Bunun içindi bütün bu olan biten Ben Yusuf’u bunun için kaybettim Ben peygamberdim Bilendim olan biteni Ama çaresizdim Olan olacaktý Mukadder olan gerçekleþecekti Bu oyun böyle oynanacaktý Ben Yusuf’la sýnandým kaybettim Kardeþleri nefisleriyle sýnandýlar ve kaybettiler Biz kaybettik hep beraber Kaybetti Kenan Yalnýzca Yusuf kazandý Onunla kazandýk hep beraber
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.