_____________ Bir tefekkürden arda kalanlar…
Öyle dolu ki kafam dünya meþgalesiyle;
Sanki bir harman yeri, her köþesi toz, duman!
Hiç bitmeyecek gibi, dünya telaþesiyle;
Dökülüyor daneler, savruluyor sap, saman…
Bu yaþýn iþi mi bu, ne yapsýn yorgun beden?
Zaten tükenmiþ, bitmiþ gece, gündüz demeden!
Doymaz bir karnýn mý var, bu kadar uðraþ neden!
Kýyamet mi yoksa bu, hiç seçilmiyor zaman…
Sýnav zamaný gibi, hýzla geçerken vakit!
Hayat, met-cezir sanki önce bir gel, sonra git!
Bir de ellerin bomboþ, yoksa cebinde nakit!
Söylenecek tek söz var; fakirsen halin yaman…
Devir o devir deðil, insanlarýn affý yok!
Sapla samaný karar, bakarsýn gafý pek çok!
Bir de laf sokarlar ki, zannýmca en büyük þok!
Bu devrin insanýnýn, kafasý darmaduman…
Yorgunluðumdan mý ki, aðýr geliyor sözler!
Dinleyenler diyordur, içinde dolu közler!
Yorgun beden ne ister, istirahatý özler!
Ona da vaktin yoksa kararýr tüm asuman…
Karaman-2022/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Huzur benim yoldaþým olmalý yeter artýk
Yeter canýmý sýkan, kullardan gelen darlýk
Dilleri kristalden, ya çatlak, ya da kýrýk
O gaf dolu sözleri, öldürüyor anbean................................Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.