el insaf
daðýldým
kükürtlü sabunla yýkanmýþ gibi
bir iki üç derken
nereye kadar bu sancý
günah öper etekler
diller soyunmuþ üryan
genzimi yakar cebimdeki araf tadý
al ! Rahatla
kýrdým aynayý söylen on perdeden
merhamet
saf yaðmur
soyun kisvenden
rahlesi gül kokan sevgili
elimde ne kaldý / i mgeli þiirden baþka
rüyalar bile lal / satýlmýþ haraç mezat
yalýn ayak, uçarý
nasýrlaþmýþ kavonoz da.
külfet olmuþ din
gülüþünün gizlendiði yüreklere
hele sen dört yolda
yay mendin gibi gönlünü
gör bakalým
kendi mülkünden veren kaç ?*
saki !
n’olur, tartaklama
kozalarýný ispiyonladým diye
aðzýmdaki ezilesiçe dili
... ama yalan mý ?
telve telve gül dökülen yollar
besmelesiz mi / söylesene ?
þebi aruz daki sancýlar
sustum sustum
su/su/yorum
su