Ceylanım

Ne diye durursun, hâlâ ne diye?
Gurbetten hayýr yok, býrak ceylaným!
Allah’ýn lütfusun, bana hediye,
Kaþlar yay, kirpik ok, esrik ceylaným!

Çileyse doldurdum, çoktan çilemi,
Düþürmedim elden, kâðýt-kalemi,
Seyrime bakýttým, cümle alemi,
Mýsralar dizdim çok, lirik ceylaným!

Dönmeni bekledim, yýlýn her ayý,
Kalmadý takvimde, çizdiðim sayý,
Üzgün üzgün aktý, Kýrýkhan Çayý;
Okudu Aziz Tok, barak ceylaným!

Bitmedi bir türlü, bitmedi hasret,
Bir bildiði vardýr, Mevla’mýn elbet,
Yorma hiç kafaný, gününü gün et;
Ne gamlan, ne yaþ dök, artýk ceylaným!

Burada kavuþmak, mümkün olmadý,
Mutluluk es geçti, bir an bulmadý,
Hazan mevsimidir, zaman kalmadý;
Düþürdü saça ak, firak ceylaným!

Goncagüller döndü, virane baða,
Gözlerim benzedi, kanlý çanaða,
Tebessüm yakýþýr, elma yanaða;
Gülümse, gamze çak, buruk ceylaným!

Yýl deðil, yel imiþ, ömrümüz meðer,
Bir hayat koþulsuz, sevmeye deðer,
Son defa görmeden, göçersem eðer;
Kendine iyi bak, ýrak ceylaným!
Baþucuma bir gül, býrak ceylaným!

11.09.2022
Muhittin Alaca



Sosyal Medyada Paylaşın: