„Bu sofracýk, efendiler ki bekler yutulmayý (*)
Huzurunuzda titreyense bu milletin hayatý
Bu millet ki can çekiþir, bu millet ki acýlý olur!
Fakat sakýn çekinmeyin; yiyin, yutun þapur þupur
Yiyin efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!
Efendiler, pek açsýnýz, bu yüz ifadenizden bellidir;
Yiyin, yemezseniz bugün olan yarýna kalýr mý, kim bilir?
Þu nimetler sofrasý bakýn, geliþinizle övünür
Bu hakkýdýr zaferinizin, evet, o hak da elde bir...
Yiyin efendiler yiyin; bu iç açýcý sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!
Bütün bu masum beylerin, neyi varsa ortalýkta say:
Soy sop, þeref, gösteriþ, oyun, düðün, konak, saray
Bütün sizin, efendiler, konak, saray, gelin, alay;
Bütün sizin, bütün sizin, hazýr hazýr kolay kolay...
Yiyin efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!
Büyüklüðün hazmý biraz aðýr olsada yok zarar;
Ýhtiþamýn gururu var, intikam almanýn sevinci kolay.
Bu sofra iltifatýnýzdan iþte böyle ýsýnýr ve ýþýldar
Sizin þu baþ, beyin, ciðer, bütün þu kanlý lokmalar...
Yiyin efendiler yiyin; bu can katan sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!
Verir zavallý memleket, verir ne varsa malýný,
Vücudunu, umudunu, düþ ve hayatýný,
Olanca rahatýný, gönlünün tüm dileðini,
Hemen yutun, düþünmeyin haramý helâli..
Yiyin efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!
Bu harmanýn gelir sonu, kapýþtýrýn giderayak!
Yarýn bakarsýnýz söner bugün çatýrdayan ocak!
Bugün ki mideler saðlam, bugün ki çorbalar sýcak,
Atýþtýrýn, týkýþtýrýn, kapýþ kapýþ, çanak çanak
Yiyin efendiler yiyin; bu cümbüþlü sofra sizin;
Doyuncaya, kusuncaya, çatlayýncaya kadar yiyin!“