Ýlm-i hâlden ders alan kul, derdi dersten cüz bilen
Ar eder zâr, intizârdan; nârý nurdan iz bilen
Gam Katýndan kar yaðarken hoþ sadâdýr, yükselen
Hâl dilinden çâre söyler; kardelendir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
Ey kederden muzdarip dil, âhý savrup saklanan!
Þahsa þandýr rûha lezzet Hakk katýndan yüklenen
Tam tevekkül bir de gayret zor sýnavdan beklenen
Þûlesinden nûr akan þems, hoþ gülendir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
Onca ikram pay çýkarken haznesinden Hakk sana
Pek ayýptýr hem günahtýr kem düþürmek aksana
Çýk teninden bir kulak ver çaðrý kimden baksana!
Tam boðarken zifre nardýr; hoþ gelendir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
Kýþ, boran, kar iz býrakmaz ins’e Rahman yâr ise
Rabbi yârdýr -þüphe yoktur- kalpte îman var ise
Âh çeken bir bestekârýn kârý feryat, zâr ise
Dindiren dil, farklý mendil, sel silendir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
Emr-i kûn’dan âb-ý candýr, bir pýnardýr çaðlayan
Her nasipdar kalbe hoþluk bol ferahlýk saðlayan
Ey yeisten yerle yeksân, gardý düþmüþ aðlayan!
Bil ki bilgindir, velîdir; "bir bilen"dir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
Asra sorsan; bir Hilâldir âsumandan akseder
Nerde mazlum varsa parlar, varlýðýndan bahseder
Türk’e dâir türkü söyler ürkü bilmez raks eder...
Vakt-i kasvet toy düðündür bir þölendir her umut
Korkma aslâ dertlerinden Hakk’a râm ol der umut
_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _ _ / _ . _
Mecit Aktürk