İKİNDİ VAKTİ

vakit
Ýkindiyi
gösteriyor,
akrep lahzayý.
güneþin
guruba meyl
zamaný.
beþerin yaþlandýðý
anlarý.
vakit
yaralý
ayrýlýðýn
kim bilir
kaçýncý
kapýsý..
kurak gönüller
gebe kalmýþ
vakitte mi
sancýsý....
suskunluða
takýlan dehlizlerin
kuytularý.
ömrün bilmem
kaçýncý teranesi
...
gece mi düþman
rüzgar mý?
asumandan
dökülen gözyaþlarý mý?
bilemedim
sezemedim.
güneþ þimdi
solmuþ
gülümsemiyor
insanlýk üstüne..
üþümüþ kalpler
ýsýnmýyor
artýk
merhamet
yürekten düþtükçe ..
zaman ýrmaðý asrýn
çaðlayanlarýndan
akýyor
sinsice .
asumanda hüzün
bulutlarý
sarýlýyor zevalin
gölgesinde.
güneþ ýþýklarý
sönmüþ
saltanatý bitmek
üzere..
zevale koþuyor
ziya,
ömrün
uzayan
vakti sanîye.
koþuyorum
tenimde bir acý
hissediyorum
yavaþca ...
vaadi kalmamýþ
geçen zamanýn
hazan yapraklarý
dökülüyor
usulca....
hem hayattasýn ....
hem düþmeye hazýrlanan
yapraksýn .
.....
asr...
en büyük delil
zamanýn..
telaþsýz ve serin.
soluyor ömürden
günbegün
renkler kayboluyor
birden .
cismimiz yerinde
duruyor .
gölgemiz uzandýkça
tükeniyor .
rabbime secde ettiðimde
bedenim
eðiliyor
ruhum sanki
mirâca yükseliyor ..
küçüldükçe
büyüyorsun
rahmet alnýna
esenliði
konduruyor,
bu çölde kaybettiðin
kendini kendinde
buluyorsun ...
sen kendini
kaybettikçe
kendini
onun huzurunda
buluyorsun.
vakit ikindi ....
zaman
elinden nasýl kayýp
gitti....
yitirdiklerin
yitiriþlerinin resmi .
zaman
akýp giden ömrün kendisi ......



Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: