APANSIZ

hicreti apansýz
elvedasý
zamansýz oldu.
öyle bir gittik ki
benliðini
yok etti .
nefesleri kesti .
seven
gönüller
ardýndan
hüzzam bir zýlgýt
çekti...
þiirler onun
onulmaz
yarasý
mýsralarý
günahlarýnýn
kefaretiydi ..
maviliklere
doðru
ucamazsan
sevginin
kanatlarý senindi..
heybeni acýlarla
doldurma .
nefes alamazsýn
bu handa
benliðin erirdi....
ne bir güzel söz
ne de bir
yalvarýþ.
belki de son bir
yakarýþtý..
þimdi
giderken onu
hangi
þiir
aðlattý .
hulâsa ....
arkasýndan
vedasý bile
yakýþtý...
vuslat
kalplerde
atardý ....
ve
baþkaydý.......

Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: