VEFA
Ýnsan görür dostundan cefa,
Bazen de görür vefa.
Vefanýn olmadýðý yerdir, cefa.
Bazen insana verilen ihsandýr,
Vefa..
Dünya gibidir aldatýcýdýr
Vefa...
Geçici ve deðiþkendir.
Vefa samimiyettir
Unutmamaktýr.
Zor anýnda elinden tutmaktýr.
Evliliðin adý vefa.
Taþýmak zordur, sanattýr kardýr insana.
Sana yapýlsada cefa
Sözleþmede vermiþsindir ilahi buyruða..
Anlaþman büyük vefa da hak için .
Yüzünün akýyla çýkmalýsýn kendin için .
Vefa olmazsa sevgi için.
Ötelerde arar ziyana kalýrsýn hesap için..
Vefalý olmak,
Görünmezlikte seni gözetler.
Duyulmasada sesin seni duyar býrakmaz gönül penceresinden...
Dokunmasada dost misali korur seni
Duadýr, vefa iki avucununun arasýnda yükselir semaya..
Dostluðun asaletidir vefa..
Yeri geldiðinde sevgine ihanet katmamandýr.
Ulvi güzellikleri dünyada satmamandýr..
Adý vefa olanýn bilki,
Ötelerde yeþeren muþtunun sadasý
Kurulan dostluk köprülerinin safasý
Yazýlan o kitaplarýn vefadýr sayfalarý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.