yanaklarýný cama dayamýþ bir çocuðun dudaklarýndadýr nüve... þimdi bütün sözcüklerim, yeni yetme...
bir gözyaþýný kanatlandýran belki sözleri ayaklandýran kýrk kilit üstüne isyan çýkaran ! belki avuçlarýndadýr umut.
seni kaf daðýndan aþýrýr gözlerini taþýrýr dar aðacýna aþýlarým! ...
hüzünlü semailer üfle þimdi parmaklarýn perdelerde aðýr aðýr ilerlerken belki rüzgara teslim edeceðim kendimi..
olur þey mi þimdi?... ...
cami avlusuna býrakýlan çocuðun gözyaþýndadýr nüve, aslýnda bütün sözcüklerim bir eskicinin ellerinde, bir eskici; yeni yetme...
... "adýn nedir senin?" dedim...
çocuk, karabiberler gibi, ufacýk gözlerini açýp kapadý þýpýr þýpýr... sonra, büyük bir uçurumu atlayarak aþmak istiyormuþ gibi sanki, küçücük çýplak ayaklarýný birini ötekinin önüne koyarak ýslattý diliyle dudaklarýný: "benim adým piç kurusu"***
***Aganta Burina Burinata-Halikarnas Balýkçýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
elma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.