NEREDEN BAŞLASAM

nereden
baþlamam
gerektiðini bilmiyorum
bazen .
dýþarýda
yaðmur yaðýyor
yüreðime hüzün,
dalýyorum
rabýtayla
gönlümün
penceresinden .
ikisi ayný anda
ruhumu
kemiriyor
birden ..
sonra sevmenin,
sevilmenin
tarifsiz
yoðunluðu
düþüyor
zihnime içten...
"vazgeçiyorum"
kelimesini
kaldýrýyorum
yüreðimin
sözlüðünden...
evet...
iþte buradan
baþlamalýyým
diyorum
yazmaya...
örseledikce
kalemim
kan kusuyor
beyaz masum
sayfalara..
aþk diyor celladýný
sevmektir
bir nevi
bu iple sallanmaya ..
sükut-u lâl ’a
bürünürken
geceden bi’haber
gün
geçilmez
þiirlerin
ýrzýna
býrak
sarhoþ,
ayyaþ
hayallerin
gizli kalsýn
gönlümün
miracýnda ...
nasýl
olsa sende
sýðýnacaksýn
gecenin
zifiri
karanlýðýyla
birlikte
el açacaksýn
rahmana ...


Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: