Herzamanki gibi yalnýzým evimizde , çocuklar uykuya dalacak sensizlik benden uykumu alacak. Güneþ ayný saatinden doðacak, Zaman yine akýp gidecek ve bir þeyler götürecek gençliðimden... Anýlar saracak yokluðunda bedenimi , Þarkýlar sessizce dolduracak yerini... Ve ben ; böylesine sana muhtaçken , bir peçete silecek gözyaþlarýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Slow şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.