Tahassür

Acýma yaslanýp iç çekmekteydim.
Ensemde bekleyen kahverengi bir ölümün tuzaðýna düþtüm.
Savurdu gözlerime soðuk nefesiyle kahreden zehrini.
Nasýl mýyým?
Bir yaþamak umudu taþýyan kelebeklerim, can çekiþiyor içimde.
Daha uçamadan, deðemeden kanatlarýný rüzgara.
Çýkar çýkmaz kamburlarýndan bir bir...

Bu sinsi zehir kýrbaçlýyor damarlarýný,
Düðümleniyor tüm yollarým.
Derin bir soluk alýp
Kendimde kalmak çaresizliði
Baðlýyor elimi kolumu.
Artýk delirmek istiyorum.
Artýk unutmak beni kývrandýran acýlarý.

Artýk içimdeki Habil Kabil’i yensin istiyorum.
Bu savaþ meydanýnda kan gövdeyi götürüyor.
Can havliyle atýlan figanlar karýþýyor rüyalarýma.
Kabuslar görüyorum.

Beni anla ve dirilt beni ve vazgeçme sevmekten.

Bildiðim tüm dualarý düðümleyip birbirine,
Astým boynuma.
Son raddesindeyim.
Son damladan bir önceki haldeyim.
Bu sýð sularda,
Kendime mukayyet olmak çaresizliði emiyor özümü.
Susuz kalmýþcasýna.

Beni affet, konuþ benimle ve izin verme sensizliðime Allah’ým..
Sosyal Medyada Paylaşın: