EYVAH Kİ EYVAH !
EYVAH KÝ EYVAH !
Yürümüyor böyle yarým yamalak yalnýz bu Emmi,
Uðraþlarým boþuna, su alýyor, yýpranmýþ bu gemi,
Yenilemeye, düzenlemeye geçkin bu yaþým engel mi?
Eyvah ki eyvah!
Bitmiþ bende yaþam hevesi.
Vurdular beni ciðersizler, o yýllar ben çaresizdim,
Kapýmda asker, sokakta asker, ortam sýkýyönetim,
Hareket bende çok, yasaklar çok, evdekilerde denetim,
Eyvah ki eyvah!
Almýþlar, kalmamýþ bende yaþam hevesi.
Ýþbirliðine gitti çýkarlar, fitneler, gammaz ile fücurlar,
“Ýhanet bilmecesinde” birbirini gözler oldu komþular,
“Bilgi kirliliðine” hizmet verdi evdeki telefonlar ,
Eyvah ki eyvah!
Satýldý hep bendeki yaþam hevesi.
Attýlar beni kör karanlýk, nemli, küflü zindana,
Ýþkencede “Anarþist, Komünistsin!” dediler bana,
“Çokta direnme” dediler “Bak aynýsýný yaparýz anana.”
Eyvah ki eyvah!
Korkutarak aldýlar benden yaþam hevesi.
Teyyar DUMLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.