VAR

Þu gözyaþlarýma akmaya sebep,
Bin kahrým, bin yaram, bin de zarým var.
Söylerdim ruhumu teslim etmeden,
Susmak gibi kat’i bir kararým var.

Yüzüme bakýnca tebessüm gören.
Sanýrki aþikar gönlüme giren.
Halbuki kaç kilit var bilmez yaren.
Gönül baðým ardý nice narým var.

Bir zaman her yana döktüðüm her þey.
Koymadý ne gönül ne doðru bir þey.
Þey denen bir lâfýz, þey diyorum þey,
Cevapsýz koyduðum binbir sorum var.

Bilirim kimseye yoktur bir yüküm.
Hâllerim savcýmdýr, vicdaným hakim.
Yine de aleyhte verdim hep hüküm.
Kendime kastým ve hep zararým var.

Hak denen terazi tartýda þaþmaz.
Artýk gönül liman görse yanaþmaz.
Sabýr bir sürahi dolmadan taþmaz.
Yüzümde þaþkýnlýk, kalpte arým var.

Mesut’um boþ verdim gamý, neþ’eyi.
Yük ettim omzuma çok endiþeyi.
Anlamadým koca handa bir þeyi.
Arkamda kalan kaç, nice yarým var.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: