HASRET
Garibin gönlüne hasret düþünce,
Derdin nedir diye sorulmaz imiþ.
Yüreðine neþter vurup deþince,
Tabip gelse yara sarýlmaz imiþ.
Karlý daðlar geçit vermez ki vara,
Vara hasretinin hatrýný sora.
Dara düþer vurur gönlün efkara,
Akar gözün seli durulmaz imiþ.
Yüzünde çizgiler çoðalýr gider.
Ak saçlar her yana daðýlýr gider.
Karanlýk çökünce boðulur gider,
Bir türlü gündüze varýlmaz imiþ.
Ýsmini yazdýrýr koca bir çaða.
Del’olur hýþmýyla çatar bir daða.
Yiðit ki yüz üstü düþer topraða,
Belinden bükülüp kýrýlmaz imiþ.
Gönül çektiðini dava mý eder?
Böyle gelmiþ ömür böyle de gider.
Kadýya dert yansa atýn bunu der.
Hasrete mahkeme kurulmaz imiþ.
Düþürmez ismini bir an dilinden.
Esen yel gül kokar yarin élinden.
Mesut’um bin cefa görse elinden,
Yine de bir türlü darýlmaz imiþ.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.