Gece, ruhumun sesini dile getirdiðinde, Kâinatýn uzak bir ucunda yankýlanýrým. Kâbuslar ellerimi baðlar, avuçlarýmý sýkarým, saçlarým aðarýr çaresizlik kokan günlerde.
Sesim çýkmaz, haykýramam o ân, sýðýnýrým sana bütün ihtiraslardan, ve geçerim bu dünyadan, sana sessizliðimde konuþurum.
Bir ölünün hasreti var içimde kalbi hâlâ atmakta olan
Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.