Bir kuþ uçmaz kervan geçmez diyarda Musluðu çalýnmýþ, suyu kesilmiþ Çoban Çeþmesi gibiyim ...
Ve þimdi gönlüm Geçmiþ yýllarýn konakladýðý Terk edilmiþ bir kervansaray, Metruk bir konak gibi... Kýrýk camlardan giren rüzgârýn Tavanlardaki örümcek aðlarýný titrettiði, Sývasý dökülmüþ duvarlara dinmiþ bir ud sesinde Zamanýnýn inlediði...
Eski sevdalarý çekiyorum sigaramdan nefes nefes Anýlar dökülüyor gözlerimden, Kurumuþ, ama renkleri hiç solmamýþ yaprakiar gibi Ve sonra karanlýk, hep karanlýk..
Þimdi ben, Yalaðýndan su içmiþ kuþlarýn bile terk ettiði Susuz kalmýþ bir çoban çeþmesi gibi, Gönlüm, Sadece geçmiþi aydýnlatan fersiz bir ýþýk huznesi gibi, Ve hayat, Kör ve sarhoþ cambazýn ip üstünde gezmesi gibi...