ÖĞRENDİM Kİ; Her tatlý dil samimi deðil. Bazý insanlar arý gibi, aðzýndan bal damlýyor ama iðne saklýyor en gizli yerinde. ÖĞRENDİM Kİ; Ýnsan "asla yapamam" dediði çok þeyi, yapmadan ölmüyor. ÖĞRENDİM Kİ; Affetmek, karsýndakinden çok seni hafifletiyor. ÖĞRENDİM Kİ; Uzun ömrün sýrrý, biraz da bencil olmaktan geçiyor. ÖĞRENDİM.Kİ; Anlaþýlmadýðýn yerde konuþmak, kendini yormaktan baþka bir þey deðil. ÖĞRENDİM Kİ; Sevmekten daha önemli, güvenmek! ÖĞRENDİM Kİ; Ne servet, ne þöhret. Bedenindeki saðlýk, evinde ki huzur gibisi yok. ÖĞRENDİM Kİ; Dünya bir okul, hayat öðretmen, biz öðrenci. Son nefesimize kadar, vermeye devam ediyor dersimizi. Düzelti: @taç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atac28 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.