MİRAÇ

Yaratýlmýþ olmanýn, çoðunlukla sefasý.. bazan da, bir o kadar cefasý vardýr. Her ne kadar, “sefa ve cefa” onu çekene göre deðiþse de (aslýnda, göreceli ve sanal olduðundan) çekene göre deðiþen, keyfi de ve üzüntüsü de.. kiþileri yaþadýkça bir gölge gibi takip eder.
Bunlarýn üst sýnýrý sefa’da; doðumlar, evlilikler, ani zengin oluþlar, hasretlerin kavuþmasý.. v.b. nadir yaþanan sevinç anlarýdýr. Cefasý ise kýsaca “insaný, ah-vah.." ettiren, sebepler silsilesi...
Bir de, insanlýk tarihinin “SEFASI VE CEFASI” vardýr ve bunlar da, fizik alem (dünya)de yaþanan; sebepleri de, fiilleri de, sonucu da.. dev boyutlu olan, benzersiz olaylar vardýr. Nuh’un tufaný, Hz. Musa’ (as)nýn Asa’sýyla denizin yarýlmasý, çað deðiþtiren Ýstanbul’un alýnmasý.. vb. gibi. Bunlar da bakýþ açýsýna göre, bazýsýna göre sefa, bazýsýna göre ise cefa!..
Ancak, insanlýk tarihinde; Bir de, bir “KUL" ve "RESUL’ün” bir olayý vardýr ki; bir benzeri ve tekrarý olmayan ve de bir daha olmayacak bir þekilde, kiþiye özel olarak ve bir defalýk yaþanmýþtýr.
Fizik alemleri, metafizik aleme.. bu kulunu da Rabb’ine ve Rabb’inin huzuruna çýkarak kabul edilmesi, hasretini coþkuyla ve edeple gidermesi.. benzersiz lütûflara kavuþmasý.. ayrýca, bütün kullarýn, bu olaydan “NAMAZ” adýyla pay sahibi olmasý ve o sevgili kul, evine dönünce de; yine boynu bükük, yine gönlü hüzünlü ve yine; ümmeti, ümmeti.. diye döðünen, bir mütevazilik sunmasý...
Evet; bu “Kul,” alemlere rahmet olarak gönderilen.. O, ki; "kurutulmuþ et yiyen, bir kadýnýn oðlu.." ve "güzel ahlâký tamamlamak üzere yeryüzüne gelen, Hz. Muhammed Mustafa (SAV) ve "MÝRAÇ" olayýdýr. Aþaðýda þiirde bu “MÝRAÇ” olayýný dile getirmeye çalýþtým.

ÝLAHÝ

M Ý R A Ç

ÞÝÝR NO 185 *** 23-07-2009

Hem, merdiven ile çýkýlýr; hem, merdivensiz de,
“GÖK KAPILARI”nýn, Yer’e indiði.. bu gece de.
“Ölmeden ölmüþ olan kalp,” soluksuzca atsa da;
Mezardaki mevta dirilir, kalkar.. BU, GECE’de...

“Ciðeri yanýklar,” buluþurlar.. bu hengame de,
Ýhlâs’la söylenen, belki de; o, “bir tek HECE” de;
“AF!..” diyerek, inler ve inletirse.. “her HÜCRE’de.
Hakk’dan, “FERMAN GELÝR!.. AF ve MAÐFÝRET..” BU, GECE’de...

Her taraf, NUR’larla dolar.. kul ve melekler ile,
“NUR’dan, bir GÜNEÞ” doðarak yayýlýr.. tüm Evren’e;
Bir ýþýk, yayar ki; “ADINA, GECE DENSE.. bile,
Sanki sönerler, “GÖKDEKÝ KANDÝL’ler!” BU GECE’de...

Tam, “SÝDRETÜ’L MÜNTEHA’nýn izdüþümü” KÂBE’de,
“ÝSRA baþladý.. ÞEHÝRLERÝN ANASI,” MEKKE’de.
O, BURAK’ýn üzerinde gitti.. BEYTÜ’L MAKDÝS’e,
Namaz da, kýldýrdý.. peygamberlere, BU GECE’de...

Sonra, “YÜKSELÝÞ baþladý..” Hazreti Cebrail’le,
YEDÝ GÖÐÜN, katlarýný geçtiler.. sýrasiyle;
Adem, Ýsa, Yahya, Yusuf, Ýdris ve Harun ile,
Görüþtü.. Musa, Ýbrahim mürselle; BU, GECE’de...

Çýktýlar.. Cebrail’in varacaðý, EN SON, YER’e
Yükseliþi, sürdürdü.. “REFREF” adlý, bir binekle;
Bu noktayý geçmeðe, Cebrail dahi, BÝÇARE!..
Nazar etti. CENNET ve CEHENNEM’e; BU, GECE’de...

Yükseliþ, durdu. Çünkü O, kavuþmuþtu.. RABB’ine,
“ÝÞ, OLUP BÝTTÝ.” ALLAH’da kavuþtu, HABÝBÝ’ne.
“BU ÝÞ, “BENZERSÝZ, TEK ÖRNEK” varolmuþ alemlere,
Bu lütûfa tek lâyýk, MUHAMMED’e. BU, GECE’de...

Geriye dönüþ, baþladý.. Görev, yine REFREF’de,
Sonra da, Kudüs’e kadar.. Burak çýktý sahneye.
Oradan da, ýþýk hýzýyla.. Mescidü’l Haram’e;
Resulûllah; AN’da döndü.. Evine; BU, GECE’de...

Bakara Suresinin, en sonu geldi.. Müjdeyle,
“KUL’a MÝRAC beþ vakit NAMAZ, farz kýlýndý.. mü’mine;
Allah’a, “ÞÝRK koþmayan herkes..” girecek, Cennet’e;
“SIDDIK’lar ÂBÂD, KÂFÝR’ler YEÝS var..” BU, GECE’de...

20-07-2009 * SAAT:18;20 * Konak/ÝZMÝR.
Not:1) Merdivenle çýkmak=Allah’ýn sevgili bir kuluna tutunarak çýkmak...
Not:2) Merdivensiz çýkmak=gönül yolu ile çýkmak....
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın: