Şiir bahçesi

ellerime asýlý hüzünlerin
yýldýz saçlarýyla ateþ baðý kurup
içimin kuþlarýyla vaktin bahçesine
düþ heceleri seriyorum
taþ oyuklarýnda tohum
ýslak çýðlýklarýn þiir dökümlü balkonu
rüzgarla uçuþan çiçekli bir çizgi
eteðimin ucu..




duygularýn sýðýnaðýnda
yaðmur kokan ayazlara yüz sürerken
gözlerimin ýþýðýnda iklim penceresi
uzun gecelerin karanlýk kanadý
gümüþ pullar üzerinde
sarý yalnýzlýðýn sýcak soluklu topraðý
avuçlarýmýn kýzýlýna uyanan alev

nehirler gibi akan sesini sevdim çocuk



yaþadýkça baharý dökülen
gül ufku hücrem
uçurtmalý tepelerin yazmalý oyasýnda
ay doðumu duvak
sabrýn umutla toparlandýðý yurd
sesinde mavinin kýyý vuran menzili

en ince yerinden geceyi
rüzgârý ve suyu
bir çocuðun sevilmeyi bekleyen
yarasýyla dinliyorum


....
Sosyal Medyada Paylaşın: