bitler yorganlarý arþýnlarken ve biraz daha sesli olmaya baþlarken fareler ve doðururken gece karanlýðýnda kediler ben en çok yarasalardan korkarým.
çýlgýn bir akþamýn ardýndan gözlerini vampir gibi açarlar, bir kadýnýn rahminden çýkar gibi çýkarlar inlerinden ardýndan sadece körler konuþur özlemek için dilsiz olmak yetmez...
_____özlemimdeki ýþýðý bir sen gördün bir de samanlýkta iðne arayan kör teyze ve mahpushanelerde simit satan kolsuz çocuk ve son þiirin son noktasý.
___O zaten biliyor ellerimdeki titrekliðin sebebini...
söylemek istediðim bu deðil hiç avuçlamadým görgüsüzce aþký hiç gözlerimden trenler geçmedi gözlerim denize hasret, gözlerim denizle beþik kertmesi...
haydi bir hançer batýr kalbime ben kanamadan ölürüm þahdamarýmdan geçir kalbini ben kendimden gömülürüm haydi, öldür beni...
___ ki, O zaten biliyor sesimdeki kayboluþlarý... susturun benim için þu primadonnayý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
elma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.